Sinterklaas, olifanten en Nepalese invloeden!

Hallo allemaal!

Tot mijn verbazing zie ik dat ik alweer 3 weken niets van me heb laten horen! De tijd gaat hier echt zo ontzettend snel, het lijkt als gisteren dat ik het vorige bericht geplaatst heb. En in de afgelopen 3 weken heb ik niet stilgezeten...

Allereerst is Sinterklaas ook in Nepal aangekomen! Samen met de andere vrijwilligers uit Pokhara (Bianca, Lianne, Sjoerd en Nadav) hebben we een supergezellige avond gehad met, jawel, pepernoten (!), chocolademunten en cadeaus met uiteraard de bijbehorende gedichten! Grappig dat je die pepernoten toch meer gaat waarderen nu ik in Nepal zit. Ook met de familie waar ik verblijf hebben we Sinterklaas gevierd. Iedereen mocht zijn schoen zetten nadat er, uiteraard in het Nederlands, sinterklaasliedjes werden gezongen. Toch leuk om wat Nederlandse dingen te doen zover van Nederland!

En het werk als leerkracht op de school verveelt nog steeds niet! Dat is trouwens ook echt onmogelijk, aangezien er altijd wel dingen gebeuren die je niet verwacht. Naast de superlieve, soms toch ook wel erg vies en ongezond uitziende maar zeker schattige nepalese kindjes die het lesgeven erg afwisselend maken, wijzigen daarnaast plannen en roosters en dergelijke hier regelmatig. Zo kan het dus zomaar gebeuren dat je wanneer je denkt dat de kinderen examens hebben en je geen les hoeft te geven, er dus geen examens zijn en je dus wel les moet geven... Of dat er opeens een staking is ivm politieke zaken (meer horen we er niet van…) en er totaal geen vervoer is en dus alles gesloten is. Of dat de Nepalese stagiaires afscheid nemen van de school en er na het derde uur geen lessen meer zijn en er een soort van afscheidsceremonie gehouden wordt. Hier werden ook Bianca en ik bij betrokken. Als er in Nepal afscheid genomen wordt worden de gezichten roodgekleurd met een soort poeder. Dus ook de stagiaires werden rood gekleurd na een lange speech in het Nepalees door het hoofd van de school. Tijdens die speech echter, kregen we al zo’n vermoeden dat wij er ook bij betrokken werden toen we af en toe ‘volunteers’, ‘Holland’ en ‘Bianca en Kirsten’ tussen het onverstaanbara Nepalese gebrabbel. En ja hoor, onze vermoedens klopten, ook wij werden rood gekleurd! Het grappige was dat we die dag net onze Nepalese pakjes aanhadden. Zo leken we net echte Nepalese leerkrachten! Die Nepalese pakjes, oftewel Kurtha’s, hadden we na een leuk dagje shoppen in allerlei stoffenwinkels helemaal op maat laten maken door een kleermaker. Dat was echt leuk om te doen! En zien we er niet leuk uit samen?

Bianca en ik doen naast het lesgeven ook andere leuke dingen samen. Elk weekend gaan we samen gezellig op stap om de omgeving te verkennen. Dit leidt tot leuke uitstapjes en mooie foto’s! En ook afgelopen weekend zijn we weer lekker weggeweest. Dit keer echter zijn we met de hele groep vrijwilligers voor 3 dagen weggegaan naar het National Park ‘Chitwan’. En hier hebben we echt gave dingen gedaan! Na een vermoeiende busreis in een local bus (een bus die dus niet gebouwd is op westerse lengtematen… ) hebben we eerst een mooie zonsondergang gezien en een cultural program gehad waar we echt gave Nepalese dansen zagen. De volgende dag zijn we op jeepsafari gegaan. Lekker op hobbelige wegen door de jungle crossen om tijgers, neushoorns, krokodillen, wilde zwijnen en andere wilde beesten proberen te spotten. Helaas hebben we de tijger niet gezien (we vonden wel een verse pootafdruk van de tijger!) maar de andere dieren wel! Echt gaaf. De dag daarna stond in het teken van de olifant. Knuffelen met olifanten, badderen met olifanten en rijden op olifanten. Daarnaast hadden we ook een kanotocht waarbij we tussen de krokodillen door voeren! En ook tijdens de elephantsafari kregen we de kans om wilde beesten zoals neushoorns, herten en wilde zwijnen te spotten. Echt zo super om op zo’n enorm beest te zitten en je er helemaal aan over te geven! Na de olifantenervaringen hadden we die avond nog een sinterklaasavond met de vrijwilligers groep. Rondom een kampvuurtje met lekkere Nepalese hapjes gezeten werden de cadeaus uitgewisseld en de (jawel) Engelse gedichten voorgelezen. Het was nog een heel karwei om een gedicht in het Engels te schrijven, maar het is me gelukt! Ook deze avond was weer geweldig! De dag erna moesten we helaas alweer terug. Dus Bianca en ik propten ons weer in het busje en reden terug naar onze Nepalese thuisbasis. Maar, toen we er bijna waren stopte de bus ineens en kregen we te horen dat er waarschijnlijk een staking was. Dus moisten we de laatste 6 km. lopen. Na een reis van zo’n 5 uur, vonden we dat niet erg dus gingen we op pad. We waren al heel erg benieuwd naar de staking en verwachtte een hoop oproer enzo. Maar toen we bij de grens van het centrum van Pokhara waren zaten daar 5 mannetjes op een bankje een beetje niks te doen en alleen maar het verkeer tegen te houden. Wel een beetje een tegenvaller hoor! ;) Maar goed, na toch weer 3, zeker supergezellige, avonden van huis weg te zijn, was het toch weer fijn om ons geliefde Dal Bhat van Indira voorgeschoteld te krijgen en gezellig in de keuken te kletsen met de familie!

Ik ga er maar weer eens mee stoppen. Veel plezier daar in Nederland, en tot snel maar weer!

Liefs vanuit Pokhara!
Kirsten